Opgegroeid in Amersfoort kwam ik in 1975 met mijn gezin in Hoevelaken wonen. Als schoenmaker en kunstschilder heb ik Amersfoort en Hoevelaken vaak op het doek gezet. Geïnspireerd door het dorpse karakter en het agrarische buitengebied van Hoevelaken waren dit vaak de onderwerpen van mijn schilderijen.
Toen begin jaren tachtig van de vorige eeuw het culturele leven in Hoevelaken een "boost" kreeg door cultureel centrum Sparrendam van dorpsdokter Frits Klaarenbeek en later van dochter Annelies, mocht ik in 1981 mijn werk als beginnend kunstschilder daar tentoonstellen. Ook in 1989, 1991 en 1992 heb ik geëxposeerd in Sparrendam. De tweede culturele impuls voor Hoevelaken kwam van de laatste burgermeester Marianne Hendriksen-Ansing. Met haar voorliefde voor kunst en cultuur gaf zij de aanzet om bekende Hoevelakense kunstenaars samen te brengen. Hieruit ontstond Kunstkring Hoevelaken met deelnemers: Ben van der Land, Jan Woltman, Cees Otte, Pien van den Broek, Ineke van den Berg en ikzelf. In de periode daarna werden meer culturele activiteiten ondernomen. De Kunstbus Hoevelaken (1997) en Kunstcentrum Collage (1998) werden opgericht en in 2008 startte de eerste Kunstroute Hoevelaken. Als kunstschilder heb ik veel deelgenomen aan de culturele activiteiten in het dorp Hoevelaken.
 |
Gezicht op Hoevelaken 1989 - Floris Schrijver |
Begin 2024 was ik mijn atelier aan het opruimen en kwam een aantal oude werken tegen. Sommige schilderijen verdienen een bestemming waar het schilderij tot z'n recht komt en het verhaal op z'n plaats is. Als lid van Stichting Historisch Hoeflake vond ik dat het schilderij "Gezicht op Hoevelaken", geschilderd in 1989 daar thuis hoort. Het schilderij vertelt het verhaal van een dorp dat mee moet gaan met de veranderende tijd en tegelijkertijd probeert haar identiteit te behouden. Zo zijn op het schilderij de beeldbepalende gebouwen van Hoevelaken te zien zoals: Huis Hoevelaken, Dorpskerk Hoevelaken, De Pastorie, Sparrendam, Café de Foep, De Zonnehoeve en diverse boerderijen aan de Ooster- en Westerdorpsstraat. Helaas is villa De Zonnehoeve verdwenen en wordt het zicht op Huis Hoevelaken tegenwoordig aan alle zijden ontnomen door de groenwallen die de huidige eigenaar heeft aangebracht. Een gemis voor het dorp.
Als ode aan het culturele leven en de historie van Hoevelaken heb ik dit schilderij aan Stichting Historisch Hoeflake geschonken.